vrijdag 24 oktober 2014

Netwerk en ontlading

Een netwerk om je heen is met een kind of kinderen, heel fijn. Bij een kind wat net iets meer zorg vraagt is een netwerk onmisbaar. Echter wordt een netwerk ook kleiner als er sprake is van een kind dat net iets meer vraagt. Want een sociaal netwerk wordt vaak erg klein, als de tijd en energie ontbreekt dit bij te houden. De avonden ben ik erg blij als ik gewoon even kan zitten, en hoewel ik het gezellig vind tijd door te brengen met anderen, heb ik gewoonweg de energie niet om die contacten bij te houden helaas. Blij en dankbaar ben ik dus ook met mijn ouders en sinds kort ook met een goede vriendin van mijn ouders.. Van de zomer vertrok er voor ons iets wat gelijk staat aan een wonder. Mijn zoon met autisme die het liefst geen centimeter bij zijn moeder vandaan is, verkondigde; "Ik wil bij Marion logeren!". Zo gezegd zo gedaan, na een licht opstart probleem (van huis weggaan was toen even heel moeilijk) ging het zonder problemen, en boven verwachting goed.  Ook deze vakantie heeft hij wederom vrijwillig een nachtje gelogeerd, wederom zonder problemen, en nu hij wist hoe het helemaal zou lopen was ook het van huis weggaan probleemloos. Tussen mijn zoon en Marion is duidelijk een bepaalde band, ze straalt rust uit en is vooral gewoon erg duidelijk tegen hem, wat het voor hem overzichtelijk houdt en hij kan genieten van een logeeravondje. Wat super fijn is gezien ik helaas niet alle vakanties elke dag vrij kan zijn. Mijn kind geniet van zijn uitje, Heel fijn ook te weten dat als er een keer iets is er tegenwoordig gewoon 2 adressen zijn waar hij terecht kan, Waar ze weten dat hij in een meltdown kan schieten en ze weten hoe daar mee om te gaan. Het biedt de mogelijkheid om na wat van de week een pittige dag is even op adem te kunnen komen. Heel fijn dus... Want zo in een vakantie is het elke keer pittige, helemaal als er ook nog een enorm ontladingsmoment van mijn zoon bij zit.  Spanning en onrust die er uit moesten, dit maal op een manier dat je mij bijna op kon vegen.. even bijtanken tussendoor, want waar de rust leek weergekeerd zat er duidelijk nog veel spanning in, die er helaas alleen bij mama uitkomt.. Vandaag kwam er dus nog het 1 en ander uit, Maar door het avondje bijtanken kon ik het wel weer opvangen. Een netwerk onbetaalbaar.. Volgende stap, meer sociale contacten... al rijst dan de vraag, is het reĆ«el dat te willen? Een avondje weg geeft zoveel spanning, dat ik me afvraag of dat het waard is.. Mijn tijd komt wel weer... ooit en tot die tijd, doen we af en toe een poging tot het plannen van een afspraak...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Het is altijd leuk een reactie achter te laten